De afgelopen week heb ik samen met een intieme groep van vrouwen en jonge meisjes, inclusief mijn 12 jaar oude dochter, om een lokale screening van een vruchtbare documentaire chroniqueur van het verhaal van 9 opmerkelijke meisjes uit Cambodja, Indië, Nepal, Egypte, Peru, Ethiopië, Afghanistan, Haïti en Sierra Leone. "Girls Rising" schijnwerpers de kracht van de menselijke geest en de kracht van het onderwijs om een meisje te veranderen - en de wereld. Facing gearrangeerde huwelijken, kinderslavernij, en andere hartverscheurende onrechtvaardigheden, Deze film neemt ons mee op een reis met elk meisje als ze triomferen over tegenspoed. Deze baanbrekende film, geregisseerd door Academy Award genomineerde Richard Robbins, geschreven door 9 gevierde schrijvers en verteld door 9 gerenommeerde actrices waaronder Alicia Keys, Kerry Washington, Meryl Streep, Selena Gomez en Anne Hathaway, succes overtuigt zijn publiek over de betekenis van onderwijs voor meisjes en vrouwen over de hele wereld.
Tegelijkertijd als een enorme Beyonce bewonderaar; Ik begin om meer over haar controversiële spoor gelezen
“Boog neer / I geweest On.”
Akoto Ofori-Atta; adjunct-hoofdredacteur bij "TheRoot.com" herinnert zangeres Keyshia Cole springen in strijd met de lancering van een Twitter-missive, beëindigen van het spervuur van tweets met de reactie, “Eerste 'Vrouwen moeten bij elkaar blijven’ teven nu beter Bow. Smh.”
Schrijver en feministische activiste Rahiel Tesfamariam uiteengezet op Cole's gevoelens schrijven, “De release van 'Boog neer’ suggereert dat de pop-icoon siert alleen de feministische etiket wanneer het haar uitkomt — gevaarlijk het breukvlak tussen de lijn tussen vrouwelijke empowerment en onderwerping. ”
Cole zou kunnen roeren tot splitsing van haar eigen, maar nummers als "Bow Down" alleen maar olie op het vuur. Tesfamariam suggereert met haar artikel dat Beyonce saboteert haar vrouwelijke empowerment 'inspanningen' Bow Down. "Op haar laatste album, Beyonce leidde een internationaal debat over de vraag of meisjes 'de wereld uit te voeren. "Feministen critiqued de hit voor het niet een accurate weerspiegeling van beperkte beslissingsbevoegdheid van vrouwen wereldwijd en het doen van een slechte dienst aan de sociaal-economische realiteit van de vrouwen die in het globale zuiden met minimale toegang tot goed onderwijs en werkgelegenheid.
Tesfariam bespreekt Beyonce's terugkeer twee jaar later met een self-verheerlijkende volkslied te midden van Women's History Month, dat is allesbehalve empowerment en dat het bevordert vrouwelijke ondergeschiktheid en verdeeldheid. "Ik weet dat toen je kleine meisjes / Je droomt van het zijn in mijn wereld / Vergeet het niet, vergeet het niet / Respect dat, Neerbuigen b—ches."Ze is 'klappen terug" op nee-zeggers die denken dat ze gewoon Jay Z's "vrouwtje" en verklaren dat hun haat voor haar is slechts een verlengstuk van hun jaloezie. Hoewel veel van haar fans zijn het lied als speels en innovatief vieren, de teksten en bravoure, volgens fans en critici, worden in directe tegenstelling tot het verleden uitspraken heeft ze gemaakt over willen andere vrouwen te inspireren.
Als moeder en zus, hoe ziet ze geen probleem zien in verwijzend naar vrouwen als "b–ches "en" trucs "? Er zijn momenten waarop Beyonce leeft vrijmoedig aan haar lange aangeprezen, goed voelen, meisje-power bericht; Dit wordt gedaan wanneer ze maakt argumenten voor vrouwen met financiële autonomie, het waarderen van hun unieke lichaamstype, deelnemen aan gezonde relaties en genoot in de vreugden van het moederschap. Echter, Er zijn ook momenten waarop de trots die Beyonce neemt in het zijn "Queen B" en "mevrouw. Carter "overschaduwt haar inspanningen om andere vrouwen te bevestigen.
“Ja, ze gaat in
andere vrouwen,
maar het niet maken
het lied anti-feministische.
Het is hip-hop”
zegt Ofori-Atta. Bravoure is ook de kern van dit alles — in-your-face self-viering, ongeacht of iemand om gevraagd. Om het nummer isoleren van het genre waarin het geworteld leidt tot mischaracterization rommelig. Spelen met dat gewichtigdoenerij als kunstenaar — binnen de hip-hop kader — is niet genoeg om haar inzet voor het feminisme te ontkrachten. Beyoncé beweert, “Ik nam wat tijd om mijn leven te leven / maar denk niet dat ik ben gewoon zijn kleine vrouw / do not get it twisted.” Als we dat bravoure eens kunnen worden staat centraal in de hip-hop, vrouwen moeten in staat zijn om het te gebruiken als een creatief instrument dat tevens. Ook, hier is wat centraal staat in haar merk van het feminisme is: de mogelijkheid om te spelen als de jongens spelen. Als mannen kunnen opscheppen over hun lofbetuigingen op een track, zo kan Bey en een andere vrouw die ervoor kiest om. In die zin, is niet “Neerbuigen” pro-vrouwen?
Verder, Ofori-Atta blijft dat als we begrijpen dat dit is een hip-hop lied, dan moeten we aandacht besteden aan hoe veel fans echt interactie met de muziek. Toen we naar hip-hop records waarin onze favoriete rapper wordt aan de kaak stellen haters en claimen de beste te luisteren, niet wij die liedjes als anthems van onze eigen nemen? Zijn we niet meer als de kunstenaars en minder als de naamloze tegenstanders? Het is een mischaracterization om te zeggen dat “Neerbuigen” alleen onderwerpt Beyoncé's vrouwelijke fans. Het zou ook hen te machtigen. Tenslotte Ofori-Atta concludeert: "Ik heb dit niet schrijven om te zeggen dat wat betreft het hip-hop moet al dat het feminisme betreft het vervangen. Maar we moeten Beyoncé's feminisme zo complex te bekijken — omdat het zo is, net zoals het voor de meeste feministen. Ze mag niet worden teruggebracht tot “u ofwel bent of je bent het niet” tweedeling vanwege haar teksten. En het belangrijkst, we moeten niet haar inspanningen bestempelen achterbaks omdat haar feminisme niet voldoet aan onze eigen.
Als iemand die leeft mee met het lot van vrouwen en meisjes over de hele wereld zowel ervaringen; uitgaven 100 minuten het verkennen van de complexe leven van 9 buitengewone meisjes over de hele wereld en het horen van de controversiële teksten van een mondige jonge vrouw die ik vieren, Ik heb een nieuwe duidelijkheid geboren als het gaat om mijn doel en missie in dit leven. "Wat ik zeker weet" is dat zodra we ontwaken voor de goddelijke macht binnen en de "limiet" de wereldse afleidingen we dagelijks tegenkomen ,kunnen we innerlijk richten op genezing onszelf, onze familie, onze gemeenschappen, de natie en uiteindelijk de wereld. Het vieren van vrouwen die de massa's machtigen is geweldig; maar ieder van ons heeft de kracht om te transformeren en neem deze wereld door de storm!!! Als u denkt dat één persoon kan een verandering niet maken…proberen te slapen in een kamer met een mug. Sahkia, Sulinder, Som, Yasmin, Senebladeren, Azmera, Amina, Wadley en Mariama en de miljoenen meisjes en vrouwen die ze vertegenwoordigen in de hele wereld zijn op ons te wachten om te stijgen ... zorgen voor het evenwicht en leren de wereld hoe te "Boog neer to Love. Het is tijd om Rise!!! Laten we gaan ...
door Nadirah Goldsmith
Voordat ik ga, Ik laat u met deze
Misty Copeland: De eerste Afro-Amerikaanse vrouwelijke soliste voor het American Ballet Theatre…..Foto door Weiferd Watts.
Laatste berichten van Nadirah (toon alles)
- Sta op dames of buigen B!tc # .es? - Maart 26, 2013
