Lyfstraf: Kindermishandeling, of 'n aanvaarbare deel van kultuur? - Kultuur van Oorsprong

"My ma is die stuur my terug na die Filippyne, want sy dink ek is te onbeskof. Sy het gesê dat sy nie kan klop my hier, want sy sou kry in die moeilikheid. Sy stuur my terug sodat ek kan geleer word om respek en morele waardes en hulle sal klop om seker te maak jy leer hierdie dinge!"

Ek onthou toe ek 14 my beste vriend het my meegedeel dat haar ma haar rug na die Filippyne toe stuur. Terwyl baie sou oorweeg het om haar net 'n gewone Noord-Amerikaanse tiener ", want sy was onbeskof, rebelse en vol houding; haar ma geweier het om haar te aanvaar as sodanig. In plaas daarvan, haar ma het gevoel dat sy nie oor die nodige morele waardes en respek gevra deur hul kultuur en tradisies. As 'n gevolg, sy is terug gestuur om hierdie dinge te leer en sy het geweet dat 'n deel van haar leerproses sal vereis dat haar geslaan.

Grootword in die Karibiese Eilande, lyfstraf (dws. Pak slae, klop, "Lek") was en is nog steeds beskou as die normale en aanvaarbare deel van die lewe. Die praktyk is dikwels gebruik as 'n vorm van dissipline by die huis en in die skool. Anders as hier in Noord-Amerika en in baie Europese lande, niemand ooit voel die behoefte om in te gryp wanneer 'n kind' lek 'was om te kry soos dit was gesien as' n noodsaaklike vorm van dissipline. As ek sien 'n rebelse kind in die openbaar, Ek vang myself soms gemompel onder my asem "dat die kind moet terug huis toe gestuur sodat hy / sy kan 'n paar goeie lekke kry en leer' n paar maniere en respek!"Terwyl ek gehaat om by die ontvangs van die einde van hierdie vorm van straf, Ek was nog nooit gedwing om die geldigheid daarvan te bevraagteken of te kyk na dit as 'n vorm van "misbruik", totdat ek gekom het om na Kanada.

Terwyl ek vind sommige van die materiaal in die bogenoemde video te nogal ontstellend en ek glo nie dat lyfstraf is die mees doeltreffende middel van die vestiging van lesse oor die lewe, tradisie en kultuur, Ek kan nie help nie, maar oorweeg die punte aangebied deur Joanna Fuima, die dame wat die program hardloop. Samoane, soos die meeste inheemse of etniese minderhede in die Eurosentriese samelewings, voortdurend stryd om hul kultuur en tradisies te bewaar, terwyl dit terselfdertyd probeer om te pas in 'aan hierdie samelewings, sodat hulle ook suksesvol kan wees. Die meeste van ons regdeur die Afrika-diaspora weet wat 'n uitdagende taak dit is.

Die kinders wat na Johanna se program is geag te wees "moeilikheidmakers" en sy glo dat baie van hulle nie die trots en respek gevra deur hul kultuur en tradisies. As 'n gevolg, sy sien haar metodes, wat behels die oormatige slae, as 'n middel van die vestiging van hierdie eienskappe ontbreek in hierdie verkeerde jeugdiges. Soos sy opgemerk in die video, die kinders "nodig het om daardie respek op te bou en kom terug na die wortels en maak hulle hulself verstaan en respekteer."

Terwyl Joanna se metodes van onderrig kultuur en met trots te vervul omstrede is en na my mening, erg onvanpas, haar program was suksesvol om te help om hierdie moeilike kinders hulle lewens. Soos gesien in die video, een van haar vorige studente selfs vol lof vir die program en die metodes wat gebruik is deur Joanna is, want hulle het hom gehelp het om sy lewe in die en sy "slegte" maniere reggestel word. Egter, ten spyte van die sukses van die program, mens kan nie help nie, maar reageer met 'n gevoel van walging op die vlak van geweld op hierdie jongmense.

Om van die eilande, slae, of "lek", soos ons dit noem, is nie net aanvaar, dit nodig geag word. Ek weet ook dat hierdie mentaliteit om deel te wees van baie globale Suid-kulture. Hier in Noord-Amerika, wanneer sien ons 'n ouer dissiplinering van hul kinders in die openbaar deur die gebruik van lyfstraf, ons is vinnig om te reageer met woede op wat ons sien as kindermishandeling. Terwyl sommige mense dink dit is aanvaarbaar om kinders te klap, Die ander is heeltemal teen enige vorm van fisieke geweld teen kinders, ongeag hoe klein dit mag wees. Diegene wat lyfstraf gebruik wil eis te maak van die feit dat hulle kinders beter gedra het en gedissiplineer. Egter, Daar is ook talle mediese bevinding en verslae in die negatiewe sielkundige invloed op lyfstraf inflicts op die ontvangers.

Hoekom aanvaar die meeste kulture in die globale suide lyfstraf as 'n wettige middel van die vestiging van dissipline, Terwyl die meeste van die in die noorde kyk veroordeel die praktyk. Is dit regtig 'n kwessie van kultuur, of is dit net 'n kwessie van hierdie mense nie die bronne of inligting tot hulle beskikking oor die moontlike nadelige gevolge van die praktyk?