Wanneer kyk na die hoogtepunte van die Londense 2012 Olimpiese Spele, Ek was geamuseerd toe ek 'n paar tafeltennis deelnemers van Asiatiese uittreksel, wat Kanada en Oostenryk. Asiërs is bekend vir hul adeptness tafeltennis, so dit was net 'n kwessie van die kursus voor ander lande begin om te stroop hulle Olimpiese aspirasies te bevorder.

Hierdie opmerking het my verstand te Flit aan die werklikheid van Afrika-en 'n groter mate, Black-deelname aan die Olimpiese Spele. Dit is byna oorbodig om die wedervaringe van die swartes te vertel in die Olimpiese Spele, veral, in die sprint gebeure.

Byvoorbeeld, Jesse Owens 'n Afro-Amerikaanse atleet het vier goue medaljes gewen, in Berlyn 1932, en 'n 100m rekord van 10.3s, sowel as 'n 200m rekord van 20.7s. Nog 'n Afrika-Amerikaanse naelloper, Tommie Smith, onthou vir sy swart mag saluut by die 1968 Olimpiese Spele, die 200m wedloop in die bogenoemde Olimpiese Spele gewen het in 'n wêreld rekord tyd van 19.83s. Kontemporêre groot naellopers van Afrika-afkoms sluit Flo Jo, Michael Johnson, Usain Bolt, te noem nie, maar 'n paar. 'N oorsigtelike blik op die lys van top-mededingers vir hierdie jaar se 100m wedloop vir beide mans en vroue sal lewer dat 'n nageslag van Afrika sou ontstaan ​​as die vinnigste man of vrou lewe vir die oomblik.

Op grond van die ooglopende uitnemendheid van swart atlete, 'n Mens wonder waarom Afrika-lande voer so klaaglik op die Olimpiese medalje tafel. As Ek skryf hierdie stuk is die beste uitvoering van Afrika-land is Suid-Afrika, wat gewen het 2 brons medaljes. Die vraag wat noodwendig ontstaan, is; "Hoekom doen swart atlete wat nie-Afrika-lande verteenwoordig op grond van geboorte of naturalisasie uitblink, terwyl swart atlete wat hul inheemse Afrika-lande misluk? "

Dit is 'n klassieke storie pertinent na Afrika. Ons het die rykste natuurlike hulpbronne, nog Afrika-lande rang onder die armste nasies. Ons het die beste klimaat vir die ondersteuning van landbou aktiwiteite, en die beste gronde om voedselsekuriteit te verseker; nog, baie Afrika-lande kan skaars hou en hulleself voer, en gewoonlik plek te invoer om hulle interne vraag na kos om te voldoen aan. Ons produseer 'n paar van die beste atlete in die sprint en lang-afstand gebeure, basketbal, sokker, baseball, gholf, tennis, en 'n gasheer van ander sportsoorte; nog, Afrika-lande het dikwels tot die getalle by internasionale kompetisies.

Dit is een van die ironieë van ons bestaan: Swartes oorheers atletiek, nog-Afrika, wat beskou word as die stamvader van swartes, voer abysmally in atletiek. Hoekom?

Alles van waarde vereis dat verfyning sy ware waarde te bereik. Afrika se vloek is dat ons in rou talent in oorvloed, minerale, en dies meer, maar hopeloos versuim om te koester of te verfyn om hul waarde te verbeter.

Ons ander toelaat om ons minerale te onttrek, verfyn hulle, vervaardig dinge met hulle, en dan verkoop hierdie produkte aan ons by 'n buitensporige pryse. Ons uitvoer kakao, koffie, katoen, onder ander kontantgewasse, en dan die invoer van die produkte wat vervaardig word uit hierdie gewasse.

Soos ons natuurlike hulpbronne, laat ons ons talente ru. Talent alleen is nie voldoende is vir die bereiking van sukses in enige dissipline. Baie jare van opleiding volgens 'n wetenskaplik measureable regime is die enigste manier waarop ons deelnemers aan prima tot by die punt waar hulle kan goed meeding met hul eweknieë op ander kontinente.

Die status quo voorspel vir die toekoms van Afrika se deelname aan die Olimpiese Spele siek. Baie van die erkende Afrikaanse atlete is gebaseer in die Weste waar hulle woon en trein. Die meeste van die Afrikaanse atlete wat op die vasteland bly eers logistieke en infrastrukturele probleme te bowe te kom voordat hulle selfs meeding teen hul werklike opposisie. Dit is die status quo!

Ons sal goed doen om 'n voorbeeld van Joe Frazier te neem, wat eenkeer gesê, "Kampioene is nie in die ring; hulle is net daar erken. "

Usain Bolt IA Jamaikaanse naelloper het gesê die vinnigste man op aarde met 'n vyf-time wêreld en drie keer die Olimpiese goue medalje.

Gabby Douglas.The eerste Afro-Amerikaanse vrou alles rondom Olimpiese gimnastiek goud te wen.(2012)

African American Jesse-Owens sal bereik vier goue medaljes vir A100 meter-wedloop, 'n 200 meter-wedloop, verspring, en 'n 4×100 meter aflos. Ek(1936 Olimpiese Spele in Berlyn, Duitsland)

Tommie Smith Black Power groet met John Carlos by die Olimpiese Spele 1968 as hy gewen het die 200-meter dash eindstryde in 19.83 sekondes - Dit sal die eerste keer die 20 tweede versperring is gebreek.

Die volgende twee oortjies verander inhoud hieronder.

Godswill