Aktiwiteit

Het jy haat jouself? Miskien net 'n bietjie. Wat dink jy self haat? Is dit so klein soos die dra van gekleurde kontakte? Of is dit so groot soos bulimia? Miskien haat jouself is so eenvoudig as om te lyk soos iemand anders. Reguit jy jou hare? Dek jy jou oë met kontakte wat dra 'n ander kleur? Sien jy jou kind en wens daar was sekere eienskappe wat jy het nie geslaag op hulle? Dit is ingewikkeld vir baie redes. As 'n vrou wat vir twintig jaar gewoon het, Ek sukkel nog met 'n self-haat. Ons almal kyk in die spieël en sien iets wat ons wil verander. Ek dink nie wat ek nog ooit ontmoet het 'n persoon wat sonder hul onsekerhede. Ek glo nie so 'n persoon bestaan. Egter, Ek dink dat daar is 'n lyn wat onderskei tussen wanneer om hierdie begeerte om te verander word die begeerte om iemand anders te wees. Wanneer die begeerte om reguit hare te hê word die begeerte om te wees blonde. Wanneer die begeerte om 'n paar pond vir die gesondheid se onthalwe te verloor, word die begeerte om te wees stok-dun. As 'n swart vrou in Amerika, Ek sien nie 'n baie positiewe beelde van myself. Most of the Black women on musiek videos are half naked, met geen betekenis anders as om 'n voorwerp van seksuele begeerte wees. Ek het gesien hoe hierdie vroue uit 'n baie jong ouderdom, en gekyk het hierdie vroue kry ligter en ligter as die jaar verby. Ek voel dat die openbare beeld van skoonheid in my generasie is oor die algemeen ligter en witter vel mense. En kry nie my verkeerd. Ligte vel mense is mooi. Wit-vel mense is mooi. Maar so is swart en bruin mense. Ek kan nie deur 'n dag van radio sonder om te hoor oor 'n "Redbone" of "mooi lig afgeslag modelle" kom uit die monde van musiek se mees invloedryke mense. En mense luister.
'N Vriendin van my het meer as vir 'n besoek van die ander dag, en sy het haar neef wat oor die ouderdom van nege of tien. Haar vel was 'n ryk bruin, haar hare in vlegsels en wat uit 'n mooi glimlag. Ons het gepraat vir 'n rukkie, en een of ander manier het ons oor gaan na die swembad. Sy het gesê sy het dit gehaat, en verras, Ek het haar gevra waarom. "Omdat ek wil nie te kry te donker!"Was haar reaksie. Ek was nog meer uit die veld geslaan deur hierdie kommentaar, en het vir haar gesê dat daar nie so iets soos "te donker". Maar sy het heftig haar kop geskud, en het haar moeilikste om my te oortuig van andersins. Ek was verbaas oor hoe jong sy geleer het om te verhoed dat donker en hoe vol sy was oor dit. Dit het my hartseer, en my herinner aan my eie onsekerheid. Ek was herinner aan hoe ek voel steeds ongemaklik gaan natuurlik met my eie hare. En dit raak ons ​​almal, manlike en vroulike gelyk. Is dit genoeg om te erken dat dit is problematies? Ek weet nie. Ek het eerlik twyfel of dit. Maar ek weet dat niemand moet gemaak word om te voel soos hulle is nie genoeg nie. Niemand moet gemaak word om te voel soos hulle oë nie "mooi" genoeg. Of dat hulle hare is nie glad genoeg. Of dat hulle nie genoeg lig. Of dat hulle nie genoeg weeg, of dat hulle weeg te veel. Of dat hul arms is nie groot genoeg. Of hulle is nie hoog genoeg. Al wat verkeerd is. As jy gesond is en asemhaling, jy is mooi. Iemand daar buite wil hê jy en is lief vir die manier waarop jy kyk (jy moet in staat wees dat iemand naby-deur uit te vind, soos in 'n spieël). Ek sê nie die pad na jouself lief te hê is maklik. Ek is nog steeds probeer om te opgevolg deur dit self. Wat ek sê, is dat dit 'n pad is die moeite werd om, en om selfs een voet op die pad af betaal geweldig. In die spieël elke oggend goddamn kyk en sê:, "Ek is lief vir jou. Jy is pragtig en ek is lief vir jou "Elke keer as jy verby 'n venster sluip 'n blik op jouself en sê., "Damn ek lyk goed!"En dit hardop! Almal moet weet! Veral julle. Ons eie ore nodig om te hoor dit kom uit ons eie monde. Sê dit, want dit is waar, of sê dit omdat ek jou gevra. Maar een manier, asseblief leer om dit te se nie.